Reklama
Komitet Naukowy ds. Badań Antarktydy, w publikacji na swojej oficjalnej stronie internetowej, alarmuje, że wysoce zaraźliwa odmiana ptasiej grypy spowodowała śmierć populacji pingwinów królewskich i subantarktycznych, które zamieszkują Wyspy Falklandzkie, a także Archipelag Georgii Południowej.
Należy zauważyć, że ten wariant wirusa H5N1 dotarł do Subantarktyki jesienią ubiegłego roku. Na chwilę obecną wiadomo, że ofiarami choroby było kilkudziesięciu przedstawicieli tych gatunków.
Według naukowców sugerują oni, że praca z zapachami może poprawić zdolność tych zwierząt do skuteczniejszego radzenia sobie z prostymi poleceniami, takimi jak „siad” lub bardziej złożonymi sztuczkami, które wymagają ustalonych zachowań. Naukowcy podkreślili, że praca z zapachami zmusza psy do pracy oddzielnie od swoich właścicieli, ponieważ tylko pies może zlokalizować zapach bez możliwości polegania na człowieku. Ponadto psy muszą pozostać skupione na zadaniu, nie rozpraszając się nawet najbardziej atrakcyjnymi zapachami.
Eksperci z Polski przeanalizowali wiele zdjęć raków zamieszczonych na platformach internetowych i odkryli, że około 10 z 16 raków pustelników lądowych w regionach tropikalnych używa plastiku i innych sztucznych materiałów do imitacji swoich skorup. Najpopularniejsze okazały się zakrętki od butelek po napojach.
Nadal nie jest jasne, w jaki sposób wykorzystanie plastiku przez raki wpływa na zdrowie tych stworzeń i ich ewolucję. Dalsze badania pomogą lepiej zrozumieć skutki zanieczyszczenia plastikiem i presję ewolucyjną związaną z antropogenicznym wpływem na środowisko.
Brazylijscy naukowcy twierdzą, że północne i południowe koty tygrysie są na skraju wyginięcia. Wszystkie żyją w brazylijskim Lesie Atlantyckim, Andach, Serrado i paśmie górskim Cordillera de Talamanca. Jedynym wyjątkiem jest Leopardus tigrinus tigrinus – miejsce jego występowania nie jest jeszcze dokładnie określone.
Średnia waga kotów tygrysich wynosi 1,5 kg (samce ważą do 3 kg), przy długości ciała 0,35-0,6 m i wysokości około 0,25 m. Są koloru ochry. Podstawę ich diety stanowią małe ssaki, ptaki, jaja, jaszczurki, żaby drzewne i bezkręgowce.
Jednak podczas liczenia Leopardus tigrinus naukowcy zidentyfikowali osobniki, które znacznie różnią się od swoich kongenerów. Ich siedliskiem były pasma Andów i południowa Ameryka Środkowa. Niektóre z tych zwierząt widziano na wysokości ponad 1,5 kilometra nad poziomem morza, ale im wyżej udawali się naukowcy, tym większą liczbę nowych kotów spotykali. Zwierzęta te preferowały klimat subtropikalny lub umiarkowany z obfitymi opadami deszczu.
Błazenki (Amphiprion ocellaris), które mają niezwykłe ubarwienie, w rzeczywistości nie są tak przyjazne jak postać z filmu animowanego „Finding Nemo”.
Actinia to bezkręgowce morskie należące do klasy polipów koralowych. Wydzielają truciznę, która paraliżuje ich ofiary, ale Amphiprion ocellaris przystosowały się do życia w symbiozie z nimi. Amphiprion, nie bojąc się trucizny, czyści macki aktynii, przyciąga ofiarę swoim niezwykłym ubarwieniem i zjada jej szczątki, a aktynia zapewnia Amphiprion ochronę przed drapieżnikami.
Amphiprion ocellaris reagują najbardziej zaciekle na swoich współplemieńców. Jeśli do bezkręgowca zbliża się ryba bez pasków lub z liczbą pasków mniejszą lub większą niż ich własna, amfipriony reagują minimalnie lub nie reagują wcale. Ale amfiprion z 3 paskami jest wyraźnie w tarapatach. Ale jak udaje im się odróżnić amfipriony od innych ryb? Czy liczą paski?
Potwierdzają to wyniki badania przeprowadzonego przez japońskich ekspertów.
Reklama